ProZ.com translation contests »
32nd Translation Contest: "Movie night" » English to Tagalog » Entry by Angelica Mc Crann


Source text in English

Translation by Angelica Mc Crann (#36802)

To say that I was compelled by Parasite from start to finish is an understatement; its filming style with tracking shots are enthralling. Having watched several Korean films during the London Korean Film Festival, I was familiar with the usual genres employed in such films but Parasite seemed to defy them all! Parasite is comedic, in a quirky way, it is also a thriller, straddles class divisions and also depicts a family tale amongst other genres and is therefore likely to appeal to all ages.

Parasite truly deserves to be watched in a cinema to appreciate its nuances and the stylish cinematography. As a summary, to avoid spoilers, Parasite tells the tale of the interaction between the Park family and the Kim’s, an unemployed family, whose contrasting worlds collide with long lasting consequences.

[...]Bong Joon-Ho manages to pique the audience’s interest with brightly lit shots coupled with the effective use of indoor space, and it is surprising to realise, after the film’s 2 hour 12 minute length, that most of the scenes occur within the Park family’s home. The mundane elements of domesticity are displayed with an intriguing perspective showcasing Bong Joon-Ho’s flair. It is a slow burner but you will revel in its beauty and ingenuity as Parasite convinces that it operates solely on one level but it is in fact multi-layered and depicts social realism with empathy and pathos.

The cast are beguiling to watch, every facial movement and action is accentuated, even the mere act of walking up or down stairs can convey hidden meaning, which the camera fragments. Levels of unease are also created by virtue of that effective use of space with unusual camera angles and dramatic weather conditions ratcheting up that sensation. There is a surreal nature to Parasite, which its score emphasises, and furthermore the film adopts elements of the absurd devised in such an ingenious way which is truly cinematic magic. Parasite’s apparent eeriness will certainly keep you riveted and would not feel alien to the Twilight Zone school of filmmaking.

The actors are very impressive and add breadth to their roles creating relatability whilst seeming effortlessly cool. When Ki-Woo and Ki-Jeong Kim were working within the Park family home as private tutors they certainly epitomised this level of nonchalant, understated authority creating an aura of mysticism with the unspoken, almost mythical, tutoring techniques employed. Quite simply, the actors Park So-Dam and Choi Woo-Sik, as Ki-Woo and Ki-Jeong, are compelling to watch in the different directions that Parasite follows and they carry these performances seamlessly thereby inviting the audience to be on their side.

[...]Parasite is a remarkable piece of extremely skilful filmmaking, it is simply a must see film, and so I am looking forward to re-watching the film on its UK general release date.
Ang sabihin na ako ay pinilit ng Parasite mula simula hanggang katapusan ay isang maliit na pahayag; ang istilo ng paggawa ng pelikula nito na may mga tracking shot ay nakakabighani. Sa panonood ng ilang pelikulang Koreano noong London Korean Film Festival, pamilyar ako sa mga karaniwang genre na ginagamit sa mga naturang pelikula ngunit tila sinasalungat ng Parasite ang lahat ng ito! Ang Parasite ay nakakaaliw, sa kakaibang paraan, isa rin itong thriller, sumasaklaw sa mga dibisyon ng klase at naglalarawan din ng kuwento ng pamilya sa iba pang mga genre at samakatuwid ay malamang na maakit sa lahat ng edad.

Ang Parasite ay talagang nararapat na mapanood sa isang sinehan upang pahalagahan ang mga nuances nito at ang naka-istilong cinematography. Bilang isang buod, para maiwasan ang mga spoiler, ikinuwento ng Parasite ang pakikipag-ugnayan sa pagitan ng pamilya Park at ng Kim's, isang walang trabahong pamilya, na ang magkaibang mundo ay sumasalubong sa pangmatagalang kahihinatnan.

Nagagawa ni Bong Joon-Ho na pukawin ang interes ng manonood sa pamamagitan ng maliwanag na ilaw na mga kuha kasama ng epektibong paggamit ng panloob na espasyo, at nakakagulat na matanto, pagkatapos ng 2 oras at 12 minutong haba ng pelikula, na karamihan sa mga eksena ay nangyayari. sa loob ng tahanan ng pamilya Park. Ang mga makamundong elemento ng domesticity ay ipinapakita na may nakakaintriga na pananaw na nagpapakita ng likas na talino ni Bong Joon-Ho. Ito ay isang mabagal na burner ngunit ikaw ay magagalak sa kanyang kagandahan at talino sa paglikha bilang Parasite convinces na ito ay nagpapatakbo lamang sa isang antas ngunit ito ay sa katunayan multi-layered at naglalarawan ng panlipunang realismo na may empatiya at kalunos-lunos.

Ang mga cast ay nakakaakit na panoorin, ang bawat galaw at kilos ng mukha ay binibigyang diin, kahit na ang simpleng paglakad pataas o pababa ng hagdan ay maaaring maghatid ng nakatagong kahulugan, na kung saan ang mga fragment ng camera. Nalilikha din ang mga antas ng pagkabalisa dahil sa mabisang paggamit ng espasyo na may hindi pangkaraniwang mga anggulo ng camera at mga kapansin-pansing lagay ng panahon na nagpapalakas ng pakiramdam na iyon. May surreal na kalikasan ang Parasite, na binibigyang-diin ng marka nito, at higit pa rito ang pelikula ay gumagamit ng mga elemento ng kalokohan na ginawa sa isang mapanlikhang paraan na tunay na cinematic magic. Tiyak na mapapanatili kang masindak at hindi mo mararamdaman na alien ka sa Twilight Zone na paaralan ng paggawa ng pelikula.

Ang mga aktor ay napaka-kahanga-hanga at nagdaragdag ng lawak sa kanilang mga tungkulin na lumilikha ng relatability habang tila walang kahirap-hirap na cool. Noong nagtatrabaho sina Ki-Woo at Ki-Jeong Kim sa loob ng tahanan ng pamilya Park bilang mga pribadong tutor, tiyak na ipinakita nila ang antas na ito ng walang pakialam, hindi gaanong awtoridad na lumilikha ng aura ng mistisismo gamit ang hindi binibigkas, halos gawa-gawa, mga diskarte sa pagtuturo. Sa madaling salita, ang mga aktor na sina Park So-Dam at Choi Woo-Sik, bilang Ki-Woo at Ki-Jeong, ay nakakahimok na panoorin sa iba't ibang direksyon na sinusundan ng Parasite at dinadala nila ang mga pagtatanghal na ito nang walang putol sa gayon ay nag-aanyaya sa mga manonood na sumama sa kanila. .

Ang Parasite ay isang kahanga-hangang piraso ng napakahusay na paggawa ng pelikula, isa lang itong pelikulang dapat panoorin, kaya't inaasahan kong muling mapanood ang pelikula sa pangkalahatang petsa ng pagpapalabas nito sa UK.


Discuss this entry